ទឹកគឺជាធនធានធម្មជាតិដ៏សំខាន់បំផុតមួយសម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវិតលើភពផែនដី។ ជាមួយនឹងកំណើនប្រជាជនដែលបន្តកើនឡើងឥតឈប់ឈរ ការត្រួតពិនិត្យគុណភាពទឹកក្នុងបរិស្ថានបានក្លាយជារឿងចាំបាច់ ដើម្បីអាចរកឃើញការប្រែប្រួល និងចាត់វិធានការសមស្របនៅពេលចាំបាច់។
អត្ថបទនេះនឹងពិភាក្សាអំពី ប៉ារ៉ាម៉ែត្រសំខាន់ៗ ក្នុងការវាស់វែងគុណភាពទឹក និង របៀបធ្វើការក្រិតឧបករណ៍ នៅទីកន្លែង ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលត្រឹមត្រូវ និងគួរឱ្យទុកចិត្តបំផុត។
តើគុណភាពទឹកជាអ្វី?
គុណភាពទឹក គឺជាការវាស់វែងអំពីភាពសមស្របនៃទឹក ដើម្បីប្រើប្រាស់សម្រាប់គោលបំណងជាក់លាក់មួយ ដូចជា សម្រាប់អាងហែលទឹក កសិកម្ម ឬផលិតអគ្គិសនី។ ទឹកដែលមិនសមសម្រាប់ការប្រើប្រាស់មួយ អាចនឹងត្រូវបានទទួលយកយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់គោលបំណងផ្សេងទៀត។
គុណភាពទឹក ត្រូវបានកំណត់តាមលក្ខណៈ រូបវន្ត ជីវសាស្ត្រ និងគីមី ដោយផ្អែកលើលក្ខខណ្ឌសំខាន់ៗ។ លក្ខខណ្ឌទាំងនេះអាចប្រែប្រួលតាមទីតាំង (ឧទាហរណ៍៖ ប្រៀបធៀបទន្លេនៅចំណុចផ្សេងៗគ្នា) ឬផ្លាស់ប្តូរតាមរដូវកាល។ ទឹកលើផ្ទៃដី (surface water) និងទឹកក្រោមដី (groundwater) ក៏អាចប៉ះពាល់គ្នាទៅវិញទៅមកបានដែរ ដោយសារតែស្រទាប់ទឹកក្រោមដី (water table) ទាំងពីរត្រូវបានភ្ជាប់គ្នា។ គួរត្រូវបានដឹងថា គុណភាពទឹកអាចរងផលប៉ះពាល់ដោយទាំង កត្តាធម្មជាតិ និងកត្តាមនុស្សបង្កើត។ ការត្រួតពិនិត្យប្រភពទឹកជាប្រចាំអាចជួយរកឃើញបញ្ហាជាមុន មិនឲ្យបង្កផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលក្រោយ។
ការក្រិតឧបករណ៍នៅទីកន្លែង
ការក្រិតឧបករណ៍ គឺជាជំហានដ៏សំខាន់ក្នុងការទទួលបានលទ្ធផលត្រឹមត្រូវ និងអាចធ្វើចម្លងបានជារឿយៗ។ ល្អបំផុតគឺត្រូវ ក្រិតឧបករណ៍របស់អ្នកមុនពេលប្រើប្រាស់ នៅថ្ងៃយកសំណាក។ នៅចុងថ្ងៃ អ្នកក៏អាចធ្វើការ ត្រួតពិនិត្យឡើងវិញ ដើម្បីពិនិត្យថាឧបករណ៍មានចាកចេញពីការក្រិតដើមឬទេ។ ផ្អែកលើប្រភេទគម្រោង អ្នកអាចត្រូវធ្វើការត្រួតពិនិត្យការក្រិតបន្ថែមញឹកញាប់ជាងមុនក្នុងថ្ងៃនោះផងដែរ។ សូមចងចាំប្រើតែ សូលុយស្យុងថ្មី និង សម្អាតប្រដាប់ស្ទង់ឲ្យស្អាតជានិច្ច ព្រោះកំទេច ឬធូលីអាចប៉ះពាល់ដល់លទ្ធផល។
ប៉ារ៉ាម៉ែត្រសំខាន់ៗក្នុងការតេស្តគុណភាពទឹក
មានប៉ារ៉ាម៉ែត្រជាច្រើនដែលអាចត្រូវវាស់វែង ដើម្បីបង្ហាញពីគុណភាពទឹក។ ប៉ារ៉ាម៉ែត្រទាំងនេះអាចជាការវាស់វែងអំពី៖
- លក្ខណៈរូបវន្ត: ដូចជា pH, EC និងសីតុណ្ហភាព
- កម្រិតនៃសារធាតុចិញ្ចឹមផ្សេងៗ: ដូចជា នីត្រាត និង ផូស្វាត
- សូចនាករនៃធាតុ ឬសមាសធាតុសំខាន់ៗ: ដូចជា អុកស៊ីសែនរលាយ (DO)
ប៉ារ៉ាម៉ែត្រទាំងអស់មាន ស្តង់ដារទូទៅ និងគោលការណ៍ណែនាំ សម្រាប់កំណត់ថាសំណាកទឹកនោះអាចចាត់ទុកថាសមរម្យ ឬបង្កគ្រោះថ្នាក់។
លទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្តទាំងនេះមិនអាចទុកចិត្ត ១០០% បាននោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវប្រៀបធៀបទៅនឹង ស្ថានភាពធម្មតា របស់ប្រភពទឹកនោះ។
